Minęła już 84. rocznica odzyskania niepodległości. To czas refleksji, zadumy i wspomnień dawnych wydarzeń, składania wieńców przy pomnikach poświęconych tym, którzy oddali swoje życie za wolność naszej Ojczyzny. W wielu miastach i miejscowościach odbywały się uroczystości patriotyczne, wiece, akademie. Wiele kwiatów, przemówień, pieśni patriotycznych przenosiło nasze myśli do minionych wydarzeń. Pomniki rozbrzmiewające echem historii przystroiły się w kwiaty składane przez młodzież, delegacje. Przemówiły symbole, dekoracje, flagi narodowe. Najbardziej przemawiają jednak Ci, którzy wśród nas żyją, świadkowie minionych lat, którzy walczyli o wolną Polskę na różnych frontach. Im w tym dniu składaliśmy hołd. Dla nich jako wyraz wdzięczności i pamięci powstał w Biłgoraju przy ul. Wiejskiej Dom Kombatanta - największy pomnik w naszym regionie.
Budowa domu rozpoczęła się w 1998 r. i trwała trzy lata. Pierwsi mieszkańcy wprowadzili się w grudniu 2001 r. Budynek czteropiętrowy posiada 79 miejsc. Obecnie zamieszkuje go 69 osób w dwu- i trzyosobowych pokojach. Nowoczesność budynku i jego standard pozwala mieszkańcom korzystać z sal terapii zajęciowej, rehabilitacji, fizjoterapii, muzykoterapii oraz hydroterapii. Przez całą dobę opieka lekarsko-pielęgniarska zapewnia swoją fachową pomoc potrzebującym. W każdą niedzielę w kaplicy przy domu sprawowana jest Najświętsza Eucharystia. Opieką duszpasterską mieszkańców domu otaczają kapłani z parafii pw. św. Marii Magdaleny z dziekanem ks. Janem Maksimem.
Od października 2001 r. dyrektorem domu jest mgr Krzysztof Żbikowski. W zaproszeniu na uroczystość napisał: "Otwarcie Domu Kombatanta w Biłgoraju to wielkie wydarzenie dla wszystkich mieszkańców pięknej ziemi biłgorajskiej. Ponad pół wieku temu przez nasz teren przetoczyła się historia. Przyniosła nam dramaty, zniszczenia, tragedię obozów, trud partyzanckich zmagań. Rozpaczliwą walkę o godność i Ojczyznę. Dom Kombatanta to hołd, który składamy pokoleniu naszych ojców i dziadków. Świadectwo o tym, że pamiętamy".
11 listopada 2002 r. dokonano uroczystego otwarcia i poświęcenia domu. Odprawiona została uroczysta Mszą św. pod przewodnictwem bp. Jana Śrutwy w asyście ks. dr. Adama Firosza oraz ks. prof. dr. hab. Franciszka Greniuka. Na uroczystość przybyli zaproszeni goście, władze samorządowe powiatu, miasta i gminy Biłgoraj, poczty sztandarowe oraz mieszkańcy ziemi biłgorajskiej. Słowo Boże wygłosił ks. dr Adam Firosz - kanclerz Kurii Diecezjalnej. Po wspólnej modlitwie w intencji Ojczyzny dokonano uroczystego przecięcia wstęgi. Ksiądz Biskup poświecił dom, odwiedzając mieszkańców, którzy ze względów zdrowotnych nie mogli uczestniczyć w Mszy św.
Uroczystościom towarzyszyły okolicznościowe występy zespołów: Chóry Klubów Seniora z Biłgoraja i Zamościa, chór miejscowego domu, Chór Męski Ziemi Biłgorajskiej "Echo". Zwieńczeniem uroczystości był montaż słowno-muzyczny pt. Powitanie Sitarzy przedstawiony przez młodzież z Gimnazjum i Koło ZMW w Lipinach, nawiązujący do historycznego już zawodu sitarstwa, charakterystycznego dla ziemi biłgorajskiej.
Dr Branca Pereira Acevedo, która przez 15 lat opiekowała się się Łucją dos Santos, mówi, że wizjonerka z Fatimy stała się narzędziem głębokiego nawrócenia w jej życiu. „Byłam jej lekarką od ciała, ale ona była moją lekarką duchową” - powiedziała Pereira, opisując swoją relację z siostrą Łucją dos Santos. Swoimi doświadczeniami podzieliła się podczas prezentacji filmu dokumentalnego „Serce Siostry Łucji”, która miała miejsce w pałacu arcybiskupim w Alcalá de Henares. Film jest nakręciła katolicka HM Television.
Służebnica Boża Łucja, jedyne z trojga pastuszków, które dożyło późnej starości, w 1925 roku przeniosła się do miasta Tuy, w prowincji Pontevedra, w północno-zachodniej Hiszpanii gdzie mieszkała przez ponad dekadę, zanim wróciła do Portugalii i w 1949 r. wstąpiła do karmelitanek. W tym mieście wizjonerka otrzymała „nową wizytę z nieba” – objawienia Matki Bożej i Dzieciątka Jezus.
O znaczeniu archeologii chrześcijańskiej nie tylko dla nauk teologicznych, ale dla wszystkich, którzy chcą zrozumieć i pogłębić wiarę, pisze Ojciec Święty w liście apostolskim z okazji 100-lecia powstania Papieskiego Instytutu Archeologii Chrześcijańskiej. Leon XIV przypomina, że dyscyplina ta czyni wiarę namacalną i pomaga pielęgnować pamięć o jej początkach, a także, że może być ważnym narzędziem prowadzenia dialogu ze światem i pielęgnowania w nim tak potrzebnej dziś nadziei.
Papieski Instytut Archeologii Chrześcijańskiej powstał w 1925 r. z woli papieża Piusa XI i od tego czasu nieprzerwanie i na najwyższym akademickim poziomie kształci specjalistów w zakresie materialnych śladów początków chrześcijaństwa. Doceniając zarówno dostosowanie do najnowszych wymogów szkolnictwa wyższego, jak też wierność tradycji i najlepszym praktykom nauk archeologicznych, Leon XIV podkreśla, że uczelnia ta zajmuje się dziedziną, ważną nie tylko w świecie nauki, ale też dla wszystkich wierzących i wobec wyzwań współczesnego świata.
W debacie o edukacji padają słowa: „innowacja”, „nowoczesność”, „cyfrowa przyszłość”. A tymczasem najważniejsza rzecz dzieje się tuż pod naszymi nosami: dzieci przestają być w szkole obecne. Dosłownie i w przenośni. W świecie pełnym ekranów szkoła jest jednym z ostatnich miejsc, które może (i musi) dać im ukojenie od cyfrowego zgiełku. Dlatego zakaz telefonów nie jest zamachem na wolność, lecz oddechem dla ich młodych, przeciążonych głów.
Pracowałem w dwóch szkołach o diametralnie różnych zasadach: w jednej dzieci mogły używać telefonów na przerwach, w drugiej – nie. Różnica była uderzająca. W szkole, gdzie telefony były dozwolone, uczniowie wchodzili na lekcję jak w półśnie. Jeszcze kończyli misję w grze, scrollowali w telefonie, odpisywali na wiadomości. Oczy przyklejone do ekranu, a w tle – dzwonki powiadomień. Było normalne, że w trakcie zajęć ktoś odbierał telefon od rodzica: „Ale to mama, proszę pana”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.