Nie ulega wątpliwości, że mamy w tym roku słotne lato. Gwałtowne burze, owszem, są wpisane w polski kalendarz wakacyjny, po upalnych dniach zwykle wyczekiwane z utęsknieniem przynoszą odrobinę ochłody, przyjemnej rześkości. Jednak przelotne opady to jedno, a całodniowe nawałnice, które w tym roku stały się naszym udziałem – to drugie.
W pewien poniedziałek wybrałam się z dziećmi na spacer do Łazienek. Prawie cały dzień spędziliśmy w domu, czekając na kolejną burzę, która nie chciała nadejść. Wreszcie około szesnastej wspólnie uzgodniliśmy, że dłużej czekać nie będziemy. Nie można przecież przesiedzieć całego lata w oknie, spoglądając z niepokojem w niebo. Na wszelki wypadek uzbroiłam każdego w parasol i wyruszyliśmy. Powietrze było gęste jak galaretka, do której wlano zbyt mało wody.Co krok któreś z nas spoglądało na kłębiące się na niebie szare chmury, ale nikt nie wspominał słowem o deszczu. Byliśmy zdeterminowani.
Spacer należał do wyjątkowo udanych, może dlatego, że był taki wyczekany. Zjedliśmy borówki na ławeczce wśród kwiatów, dzieci wspięły się na drzewo, pochodziliśmy, porozmawialiśmy i nadeszła pora powrotu.
– No i nie padało – stwierdził z zadowoleniem syn, gdy siedzieliśmy już w autobusie zmierzającym w stronę naszego domu.
– Nie padało – przytaknęłam, uśmiechając się.
Po kilku minutach wysiedliśmy na przystanku oddalonym o jakieś 800 m od naszego domu. Gdy tylko zatrzasnęły się za nami drzwi autobusu, lunęło. Nie był to deszcz, a potężne oberwanie chmury. Co gorsza, nasz przystanek autobusowy nie ma wiaty, a odległość do najbliższego sklepu czy jakiegokolwiek zadaszonego miejsca jest niemal identyczna jak do domu. Rozłożyliśmy więc parasole i postanowiliśmy biec. Po kilku krokach w moich butach było tyle wody, że równie dobrze mogłam je zdjąć i dalej biec boso. Odwróciłam się, by spojrzeć na biegnące obok dzieci. Ku mojemu zdziwieniu i syn, i córka zaśmiewali się, czego dotąd nie słyszałam przez odgłosy zawieruchy, i podskakiwali wesoło, oboje mokrzy od stóp do głów. Gdy dopadliśmy drzwi naszego domu, deszcz ustał tak nagle, jakby ktoś zakręcił kurek prysznica.
– O, Pan Bóg skończył już na dziś podlewanie! – oświadczyła córka, lekko trzęsąc się z zimna. – Dobrze, że to zrobił, bo te różowe kwiatki w Łazienkach już bardzo potrzebowały pić.
Maria Paszyńska Pisarka, prawniczka, orientalistka, varsavianistka amator, prywatnie zakochana żona i chyba nie najgorsza matka dwójki dzieci.
Beata i Marcin Mądrzy z dziećmi, wodzireje z Kreacji Zabawy, prelegenci pro-life, autorzy książek dla młodzieży
W końcu samorządy zrozumiały, że obok infrastruktury trzeba równolegle stawiać na człowieka, zwłaszcza na rodzinę. Dlatego od 2 lat w Sosnowcu działa program „Miej więcej”, a w Jaworznie – Karta Rodziny Wielodzietnej. Do tego grona od stycznia 2014 r. dołączy Dąbrowa Górnicza z programem „Dąbrowska Rodzinka.pl”.
Program jest skierowany do rodzin posiadających co najmniej dwójkę dzieci lub jedno dziecko niepełnosprawne. Szacuje się, że dzięki programowi „Dąbrowska Rodzinka.pl” prawie 4 tys. dąbrowskich rodzin będzie mogło otrzymać ulgi w korzystaniu m.in. z oferty miejskich instytucji kultury, sportu i rekreacji. Decyzję o przystąpieniu do programu dąbrowscy radni podjęli na wrześniowej sesji. Nowa inicjatywa wpisuje się w prowadzoną przez miasto politykę społeczną i prorodzinną, zakłada korzystanie z przywilejów programu niezależnie od dochodów i sytuacji materialnej rodzin. Zgodnie z przyjętymi założeniami ma promować i wzmacniać rodziny, wspierać dzieci i młodzież, a przez to przyczynić się do zapewnienia stabilnego i ciągłego rozwoju lokalnej społeczności.
Program skierowany jest do rodzin zamieszkałych na terenie miasta, wychowujących dzieci w wieku do 18 roku życia lub w przypadku, gdy się uczą lub studiują – do 25 roku życia. Dąbrowskim wyróżnikiem wśród wielu miast realizujących programy wspierające rodziny jest to, że wieloma atrakcyjnymi ulgami objęte są rodziny z dwójką dzieci. Na szczególne preferencje mogą liczyć uczestniczące w programie rodziny wielodzietne, składające się z co najmniej dwojga dzieci oraz rodziny zastępcze. Odbiorcami programu są również rodziny, w których wychowuje się co najmniej jedno dziecko niepełnosprawne.
Status uczestnika programu potwierdza „Karta Dąbrowskiej Rodzinki.pl”. Jest ona wydawana bezpłatnie rodzinom z dwojgiem dzieci, bądź „Karta Dąbrowskiej Rodzinki.pl Plus” przyznawana rodzinom wielodzietnym, zastępczym oraz rodzinom z dzieckiem niepełnosprawnym. Na podstawie kart dąbrowskie rodziny będą mogły skorzystać z co najmniej 5%, a w szczególnych przypadkach nawet ze 100% zniżki. Zgodnie z przeprowadzoną analizą struktury mieszkańców, w Dąbrowie Górniczej jest ok. 400 rodzin, w których wychowuje się co najmniej troje dzieci, funkcjonuje 151 rodzin zastępczych, a kolejne 3,5 tys. rodzin wychowuje dwoje dzieci. W sumie programem, którego jednym z głównych celów jest poprawa warunków życia i wzmocnienie kondycji rodzin, może zostać objętych 17 tys. osób.
Bliższe informacje o programie, artykuły o nowych rabatach i kolejnych uczestnikach, których w trakcie trwania programu z pewnością będzie przybywać, można znaleźć na stornie www.dabrowskarodzinka.pl. – Zachęcamy dąbrowskich przedsiębiorców, aby przyłączyli się do tej akcji. Aby stać się przedsiębiorcą przyjaznym dąbrowskiej rodzinie wystarczy zadeklarować wolę, wskazać zakres proponowanych usług i ulg. Będzie to podstawą do podpisania porozumienia o współpracy z gminą – powiedziała Joanna Mizera, koordynator projektu. Dodatkowe informacje można uzyskać pod numerem telefonu: 32-295-96-63 oraz e-mailem: jmizera@dabrowa-gornicza.pl.
Ks. prałat dr Henryk Jagodziński – prezbiter diecezji kieleckiej, pochodzący z parafii w Małogoszczu, został mianowany przez Ojca Świętego Franciszka, nuncjuszem apostolskim w Ghanie i arcybiskupem tytularnym Limosano. Komunikat Stolicy Apostolskiej ogłoszono 3 maja 2020 r.
Ks. Henryk Mieczysław Jagodziński urodził się 1 stycznia 1969 roku w Małogoszczu k. Kielc. Święcenia prezbiteratu przyjął 3 czerwca 1995 roku z rąk bp. Kazimierza Ryczana. Po dwuletniej pracy jako wikariusz w Busku – Zdroju, od 1997 r. przebywał w Rzymie, gdzie studiował prawo kanoniczne na uniwersytecie Santa Croce, zakończone doktoratem oraz w Szkole Dyplomacji Watykańskiej. Jest doktorem prawa kanonicznego.
Od 18 stycznia 2026 r. Kościół greckokatolicki w Polsce w pełni przejdzie na powszechnie obowiązujący kalendarz gregoriański. Oznacza to, że zarówno święta stałe (np. Boże Narodzenie), jak i ruchome (np. Wielkanoc) będą obchodzone w tych samym czasie, co w Kościele rzymskokatolickim. Stosowany do tej pory kalendarz juliański prowadził do sporych rozbieżności w terminach.
Od 18 stycznia 2026 roku (od Niedzieli Zacheusza) w całym Kościele greckokatolickim w Polsce Wielkanoc oraz inne święta ruchome obchodzone będą według kalendarza gregoriańskiego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
