Katarzyna Krawcewicz: – Dekanalna Szkoła Liturgii – co to będzie?

Ks. Adam Czeponis: – Moim głównym zamierzeniem jest objęcie dekanatu Krosno Odrzańskie pewną propozycją kształcenia liturgicznego. Normalną praktyką w dekanatach jest to, że organizuje się chociażby kursy lektorskie. Chciałbym pójść krok dalej i pomóc ludziom tu, na miejscu, w większym zaangażowaniu w liturgię. Oprócz kursu lektorskiego, organizowane będą zajęcia dla pań o posłudze kobiet. Chodzi o to, żeby pokazać, że przestrzeń liturgiczna jest dostępna dla wszystkich i każdy może się włączyć w liturgiczną posługę w parafii. To nie jest tylko i wyłącznie rola księdza. Wszyscy możemy poczuć się wspólnotą i w jej ramach odkrywać swoje dary i charyzmaty.

– Po co uczyć się liturgii?

– Człowiek wierzący, dojrzały chrześcijanin, chce pogłębiać i rozwijać swoją wiarę. Świadomość liturgiczna, wiedza liturgiczna, duchowość liturgiczna – tego nam brakuje. Więc warto korzystać z okazji i poszerzać swoją wiedzę w tym temacie.
Czym jest Kościół? Czy widzimy w nim wspólnotę, w której każdy jest odpowiedzialny za tę przestrzeń? Jeśli tak, to oczywiste, że staramy się posługiwać na rzecz tej wspólnoty. Dajemy siebie, swój charyzmat, swój talent, to, co posiadamy. Osoba, która uczestniczy w takich kursach czy rekolekcjach, ma większą świadomość, większą wrażliwość, częściej zauważy, gdzie jest potrzeba zaangażowania.

– Czy DSL różni się od już dostępnych propozycji, np. KODAL-u?

– Kursy lektorskie są organizowane w diecezji, przede wszystkim podczas wakacji w Paradyżu. Więc to akurat jest to samo, tyle że blisko. Natomiast zajęcia dla pań chciałbym oprzeć na programie Kursu Oazowego dla Animatorów Liturgii, z jedną różnicą – do udziału zaproszone są osoby dorosłe, które nie pojadą na rekolekcje młodzieżowe. Stawiam nacisk na wiek, żeby właśnie nie powtarzać czegoś, co w diecezji już jest i dobrze funkcjonuje. W diecezji nie ma póki co jakiejś dużej oferty z kursem liturgicznym dla dorosłych – osobiście słyszałem tylko o jednym, organizowanym w parafii św. Stanisława Kostki w Zielonej Górze. Dla młodzieży jest tego sporo, dorośli są pod tym względem zapomniani. A zależy mi na tym, żeby również ich nauczyć i włączyć w życie liturgiczne.
Natomiast kurs lektorski w ramach DSL jest otwarty dla wszystkich chętnych.
Panie będą uczyć się posługi precentorki – służba ładu, służba darów, modlitwa wiernych, komentarze.

– Kto się zajmie prowadzeniem zajęć?

– Chcę zaprosić do współpracy ludzi z diecezjalnej diakonii liturgicznej. Chciałbym, żeby podzielili się swoją wiedzą i doświadczeniem. Takie jest zresztą zadanie diakonii liturgicznej. Po to jeździmy na KODAL, żeby potem animować liturgicznie nasze parafie. Nic nie stoi na przeszkodzie, żeby tym razem zaanimować liturgicznie dekanat.

– Jak będzie wyglądać DSL?

– Zaczynamy 23 lutego. Od 9 do 13 trwa kurs lektorski. Natomiast kurs dla pań rozpocznie się po Mszy św. wieczornej, czyli ok. godziny 18. Potrwa mniej więcej dwie i pół godziny. Jeszcze nie wiem, jak dużo osób ostatecznie weźmie udział, ale już otrzymałem trochę telefonów, więc zainteresowanie jest. Zaplanowałem pięć spotkań w ramach DSL i całość powinna zakończyć się przed Niedzielą Palmową. Dzięki temu uczestnicy kursu będą mieli wiedzę i umiejętności, żeby posługiwać w swoich parafiach już podczas Triduum Paschalnego.

– No właśnie. Bywa, że uczestnicy takich kursów czy rekolekcji wracają do swoich parafii, ale tam nikt nie jest specjalnie zainteresowany ich posługą. Mówiąc wprost – nie wszyscy księża chcą zaufać świeckim. Jak ich przekonać?

– Uważam, że to duże odciążenie dla księdza, kiedy nie musi wszystkiego przygotowywać osobiście. Kiedy ma obok siebie ludzi, którzy przeprowadzą próbę służby liturgicznej, przygotują procesję z darami, modlitwę wiernych, zaśpiewają psalm, znajdą chętnych do posługi i tak dalej. W mojej parafii nie ma na przykład jeszcze prezesa ministrantów i to ja muszę wziąć na siebie te obowiązki. Gdybym miał do pomocy przygotowanych ludzi, bardzo bym się z tego cieszył, bo sam mógłbym wtedy poświęcić innym sprawom więcej uwagi. U nas w parafii już się to zmienia, udaje się wyciągnąć ludzi z ławek, choćby do czytania. Ale wiem, że jest jeszcze wiele takich miejsc, gdzie ludzie uważają, że wszystkim powinien zająć się ksiądz – nikt im nawet nie powiedział, że może być inaczej.
Jasne, że są księża, którzy uważają, że sami przygotują wszystko najlepiej i nawet czasem mogą mieć rację. Mimo to jestem zdania, że należy pozwolić świeckim zadbać o tę przestrzeń, żeby poczuli, że to też jest ich, że są w tej wspólnocie.

– Jeśli Dekanalna Szkoła Liturgiczna wypali, czy będzie jakoś rozwijana?

– Na razie przecieram szlaki, bo DSL to jednak pewna nowość. Wiele też zależy od tego, czy po wakacjach zostanę w tej parafii, czy rozpocznę pracę w innym miejscu. Jeśli po skończonym kursie uczestnicy będą chcieli uczyć się dalej, to na pewno warto im to umożliwić.