Reklama

Niedziela Podlaska

Koncert poparcia

Spotkanie zorganizowane w Mielniku w powiecie siemiatyckim, zaledwie kilka kilometrów od granicy Polski z Białorusią było wyrazem solidarności ze służbami mundurowymi strzegącymi polskiej granicy i bezpieczeństwa Polaków.

Niedziela podlaska 42/2023, str. VI

[ TEMATY ]

Mielnik

Agnieszka Bolewska-Iwaniuk

Podczas koncertu utworzono biało-czerwony „łańcuch poparcia”

Podczas koncertu utworzono biało-czerwony „łańcuch poparcia”

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W geście solidarności ze służbami mundurowymi powstał „Łańcuch poparcia” w piątkowy wieczór 22 września w Mielniku – miejscowości, w której każdego dnia na ulicach spotkać można Polskie Wojsko czy Straż Graniczną stojących na straży bezpieczeństwa Polski i Polaków. W podziękowaniu za ich służbę na granicy, zorganizowano także koncert.

W wydarzeniu tym licznie uczestniczyli przedstawiciele wielu formacji mundurowych – Wojska Polskiego, Straży Granicznej, Policji, Straży Pożarnej. To im dziękowali wszyscy zgromadzeni w „Topolinie” w Mielniku. Osób gotowych wyrazić swoją wdzięczność służbom mundurowym nie brakowało. W spotkaniu uczestniczyli parlamentarzyści, samorządowcy, harcerze, kapłani, siostry zakonne, licznie obecni byli mieszkańcy regionu i turyści, którzy przebywając w okolicy skorzystali ze sposobności by powiedzieć polskim żołnierzom i innym funkcjonariuszom strzegącym granicy – Dziękujemy!

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Mielnicka odsłona akcji #MuremZaPolskimMundurem to wyraźny sprzeciw wobec akcji wymierzonych przeciwko służącym na polsko-białoruskiej granicy żołnierzom i funkcjonariuszom Straży Granicznej.

Reklama

– Wy bronicie nas, my bronimy Was – mówili uczestnicy „Łańcucha poparcia”. Chwilą ciszy uczczono też pamięć, tych którzy odeszli już na wieczną służbę, za Polskę oddając życie. Zarówno w pierwszej części spotkania, gdzie wszyscy chwycili się za ręce i trzymając biało-czerwoną flagę mówili – Dziękujemy!, jak też podczas koncertu panowała serdeczna, niemal rodzinna atmosfera. Słowo dziękujemy słychać było na każdym kroku. Wielokrotnie można było też usłyszeć zdanie – dobrze jest być tu razem.

– Byliśmy wszyscy jak jedna rodzina – komentowała to wyjątkowe wydarzenie jedna z uczestniczek. Ktoś inny skomentował relację z koncertu w mediach społecznościowych: Warto było tam być! Dawno nie było tak miłej, cieplej, radosnej, iście rodzinnej atmosfery! Wszystko dopisało – nawet pogoda! Dobrze że było nas tam wielu!

Koncert wypełniły pieśni patriotyczne w fenomenalnym wykonaniu zarówno gwiazd polskiej estrady jak i Chóru Reprezentacyjnego Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego. Koncert prowadziła Anna Popek, na scenie wystąpił m.in. Marek Piekarczyk. Podczas koncertu harcerze (drużyna z Brańska) wręczyli czerwone róże obecnym żołnierzom.

W akcji brali udział mieszkańcy Podlasia i wiele osób, która przyjechały do Mielnika specjalnie, by wyrazić swoje poparcie dla obrońców naszej Ojczyzny.

2023-10-10 14:04

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Białe złoto

Niedziela podlaska 34/2022, str. VII

[ TEMATY ]

Mielnik

podlasie.siemiatycze.pl

Kopalnia kredy w Mielniku

Kopalnia kredy w Mielniku

Gdyby lądowanie na księżycu było fikcją, za scenerię z całą pewnością mogłaby posłużyć mielnicka kopalnia kredy. Co jest w niej niezwykłego?

Koncepcje były dwie albo od młynów wodnych „mielników” lub od słowa mieł – po rosyjsku oznaczającego kredę. Wedle badań archeologicznych ta druga wersja jest bardziej prawdopodobna i od tego słowa pochodzi nazwa miejscowości Mielnik, której powstanie datuje się na 1038 r. Archeolodzy liczą, że kreda na terenie dzisiejszej miejscowości znajduję się tam od ponad 80 mln lat. Są dwie teorie: albo kreda była tu, jak mówią mieszkańcy, czyli „od zawsze”, albo przywędrowała w formie kry oderwanej z Niemna, a lodowiec pomógł jej się przetransportować. Pewne jest jednak to, że w znacznej części Europa jeszcze przed działalnością człowieka zalana była płytkim, ciepłym morzem. Pozwalało to na rozwój morskiego życia w postaci krabów, ślimaków i innych stworzeń. To by tłumaczyło kolekcję pana Adama.
CZYTAJ DALEJ

Św. Ambroży obrońca Bożego Prawa

Niedziela łowicka 49/2002

[ TEMATY ]

święty

św. Ambroży

pl.wikiepdia.org

7 grudnia Kościół katolicki obchodzi wspomnienie liturgiczne św. Ambrożego, biskupa i doktora Kościoła, jedną z największych postaci Kościoła Zachodniego w IV w. Dane o wcześniejszym jego życiu są skąpe, natomiast biografia od chwili wybrania go na biskupa jest bardzo bogata.

Ambroży urodził się około roku 340 w Trewirze (dzisiejsze Niemcy), jako syn prefekta Galii. Otrzymawszy staranne wykształcenie w Rzymie, rozpoczął karierę państwową na terenie dzisiejszej Jugosławii. Około roku 370 został mianowany zarządcą - prefektem północnej Italii, mieszkając w Mediolanie. W roku 374 w Mediolanie zmarł tamtejszy biskup. Zapowiadał się burzliwy wybór nowego biskupa, gdyż dwie partie: jedna prawowierna, druga sympatyzująca z arianizmem, wysuwały swoich kandydatów, ale ponieważ głosy były równomierne, wybory się przeciągały. Ambroży, podejrzewając, że może dojść do zamieszek, nie chcąc do nich dopuścić, z urzędu udał się do katedry. Kiedy tam się znalazł, z tłumu jakieś dziecko zwołało: "Ambroży biskupem". Zebrani uznali to za znak opatrznościowy i mimo tego, że Ambroży - choć należał do rodziny chrześcijańskiej - nie był nawet ochrzczony i opierał się, wymogli na nim zgodę. Dla wybierających nie stanowiło to żadnej przeszkody. Wiedzieli, że jest człowiekiem sprawiedliwym i bardzo odpowiedzialnym, a to wystarczyło, by mógł być dobrym biskupem. Przyszłość potwierdziła, że mieli rację. W ciągu ośmiu dni Ambroży przygotował się, przyjął chrzest i pozostałe sakramenty, a 7 grudnia 374 r. został konsekrowany na biskupa Mediolanu. Nowy biskup wiedział, jak małe kompetencje posiada w zakresie znajomości Pisma Świętego i prawd objawionych, dlatego swoje duszpasterzowanie rozpoczął od gruntownego studiowania Biblii i literatury chrześcijańskiej. Miało to służyć jego przepowiadaniu. Wnet zasłynął jako kaznodzieja; podziwiał go św. Augustyn. Św. Ambroży żył i działał w okresie, kiedy dopiero zaczynały się kształtować stosunki Kościoła z państwem (władzą cesarską). Jego postawa i poczynania w tej dziedzinie miały znaczący wpływ na przyszłość tych stosunków. Inicjatywy biskupa Mediolanu były też próbą określenia miejsca Kościoła w społeczeństwie. Z tego też punktu widzenia należy oceniać słynne "potyczki" Ambrożego z władzą cesarską. Najgłośniejszym był konflikt Ambrożego z cesarzem Teodozjuszem. Powodem była rzeź dokonana z rozkazu cesarza w Tessalonikach. Podczas lokalnych zamieszek zginął tam jeden z oficerów rzymskich. W odwecie cesarz zarządził masakrę ludności; mieszkańców zgromadzonych w cyrku zaatakowali żołnierze. Zginęło prawie 700 osób. Wówczas biskup Ambroży nałożył na cesarza obowiązek odbycia pokuty. O dziwo, Teodozjusz uznał swój grzech i zgodził się na określoną przez biskupa pokutę, co było wyrazem wielkiego autorytetu biskupa Ambrożego. Za jego sprawą świat zrozumiał, że władca w Kościele jest tylko wiernym - niczym więcej - i obowiązują go te same zasady Bożego Prawa, które normują życie wszystkich. Sprecyzowane przez św. Ambrożego ustawienie władcy wobec Bożego Prawa, na straży którego stoi biskup, stało się normą w Kościele katolickim i obowiązuje do dziś. Potknął się o tę normę w XVI w. Henryk VIII, który po popełnieniu grzechu, nie chcąc pokutować, wolał oderwać cały Kościół angielski od biskupa Rzymu. Ten zaś, stając na straży Bożego Prawa, nie mógł przyjąć innego rozwiązania. Wspomnienie postaci św. Ambrożego przypomina bardzo trudne zagadnienie relacji Kościoła do państwa, zwłaszcza wtedy, gdy władzę w państwie sprawuje katolik. Ten bowiem jako wierzący musi się nieustannie liczyć z Bożym Prawem. Nie chodzi tu tylko o decyzje, ale i o zachowanie Bożego Prawa w życiu osobistym, które dla podwładnych jest niepisaną normą postępowania. Stąd do historii św. Ambroży przeszedł nie tyle jako teolog, ile jako odważny biskup, wzywający władców (dzisiaj sprawujących władzę na różnym szczeblu życia demokratycznego) do zachowania Prawa Bożego. Św. Ambroży zmarł w Wielką Sobotę 4 kwietnia 397 r. Został pochowany w Mediolanie. Do dziś pozostaje postacią wręcz symboliczną dla tego miasta. Zdumiewała jego aktywność, co podkreślił biograf, notując z podziwem, że po śmierci Ambrożego, jego obowiązki katechetyczne musiały być podzielone między pięciu kapłanów.
CZYTAJ DALEJ

Adwentowa Seria #8 - Oczekiwanie – trudna sztuka czekania

2025-12-07 10:30

ks. Łukasz Romańczuk

Zapraszamy do obejrzenia ósmego odcinka "Adwentowej Serii". Począwszy od 30 listopada, kiedy to przypada I Niedziela Adwentu, aż do 24 grudnia na kanale YouTube „Niedziela Wrocławska” każdego dnia dodawany będzie jeden odcinek.

Adwentowa Seria - odcinek 8 -  Oczekiwanie – trudna sztuka czekania
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję