Światowy Dzień Życia Konsekrowanego został ustanowiony przez papieża Jana Pawła II w 1997 r. i jest obchodzony w Kościele 2 lutego, w święto Ofiarowania Pańskiego. Tegoroczne obchody w naszej diecezji odbyły się 3 lutego w Rokitnie. Spotkanie w sanktuarium Matki Bożej Cierpliwie Słuchającej przebiegało pod hasłem: „Konsekrowani aktywni we wspólnocie Kościoła”. Rozpoczęło się w domu rekolekcyjnym konferencją o. Piotra Paradowskiego OFMConv z Zielonej Góry, oraz wspólną modlitwą przed wystawionym Najświętszym Sakramentem. Następnie w bazylice rokitniańskiej została odprawiona Msza św. z odnowieniem ślubów zakonnych, której przewodniczył bp Tadeusz Lityński. Homilię wygłosił bp Paweł Socha, który od 1951 r. należy do Zgromadzenia Księży Misjonarzy. W homilii biskup senior podkreślił, że osoby życia konsekrowanego realizują swoje powołanie w sposób radykalny, a więc całkowite oddanie się Bogu przez trzy śluby: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Jak zaznaczył, ich rezygnacja z małżeństwa i posiadania rodziny znajduje swoje przedłużenie w służbie bliźnim. – Miłość oblubienicy dla Oblubieńca znajduje swoje przedłużenie w miłości do tych, których wszyscy opuścili. To właśnie osoby konsekrowane są najbardziej wrażliwe na opuszczone dzieci, sieroty, niepełnosprawnych i uchodźców – zauważył biskup senior. Zwrócił uwagę, że w tych zgromadzeniach, gdzie często praktykuje się adorację Najświętszego Sakramentu, jest nie tylko więcej powołań, ale zachodzi ogromna przemiana na podobieństwo Chrystusa.

Dziękczynienie za dar powołania

– Pracujemy w parafii jako katechetki. Jedna z sióstr posługuje w zakrystii, a jeszcze inna przy kościele. W ten sposób służymy naszym parafianom – powiedziała s. Regina, przełożona Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Bogarodzicy Dziewicy Niepokalanie Poczętej. Służebniczki dębickie posługują w parafii NMP Królowej Polski w Głogowie. – Powołanie do życia konsekrowanego, oprócz daru życia, jest dla mnie największym darem, jakim Pan Bóg mnie obdarzył. To On mnie powołał, a ja odpowiedziałam na to wezwanie. Dziś towarzyszy mi przede wszystkim wdzięczność za ten dar, za to, że mogę służyć Panu Jezusowi w Jego winnicy – dodała przełożona wspólnoty z Głogowa. W modlitwie w Rokitnie uczestniczyła s. Teresa Staszewska ze Zgromadzenia Córek Maryi Wspomożycielki we Wschowie. Siostry salezjanki posługują w parafii farnej św. Stanisława Biskupa i Męczennika. – Dzisiejszy dzień jest dla mnie ogromnym dziękczynieniem za wszelkie łaski, które Pan Bóg udzielał mnie i mojemu zgromadzeniu przez te lata. To dziękczynienie łączę ze św. Janem Pawłem II, który ustanowił Dzień Życia Konsekrowanego. To dla mnie zaczerpnięcie sił do dalszego życia, przeżywanie w dziękczynieniu w bliskości i obecności Pana Jezusa – powiedziała s. Teresa. – Jesteśmy salezjankami, więc żyjemy wśród dzieci i młodzieży. We Wschowie prowadzimy duże przedszkole, mamy sobotnie oratorium, gdzie dzieci przychodzą, by się pobawić i z nami pomodlić. To jest przede wszystkim nasz charyzmat – dodała.

Oddanie się Chrystusowi

Jak wyjaśnia rzecznik Kurii Diecezjalnej w Zielonej Górze ks. Andrzej Sapieha, życie konsekrowane polega na doskonalszym oddaniu się Chrystusowi. Dokonuje się to najczęściej przez złożenie ślubów zobowiązujących do zachowania tzw. rad ewangelicznych: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Wierni powołani do tego stanu życia stają się członkami zgromadzeń zakonnych lub wybierają którąś z indywidualnych form życia konsekrowanego (życie pustelnicze, dziewictwo lub wdowieństwo). Poszczególne zgromadzenia zakonne realizują swą misję, angażując się bądź w działalność ewangelizacyjną, duszpasterstwo, posługę na rzecz ubogich i potrzebujących, albo poświęcając się wyłącznie modlitwie. Aktualnie w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej pracuje 168 sióstr z 17 żeńskich zgromadzeń zakonnych oraz 96 zakonników, kapłanów i braci z 10 zgromadzeń męskich. Kilka kobiet podejmuje również indywidualne życie konsekrowane jako wdowy bądź dziewice.