W tym dniu osoby życia konsekrowanego w diecezji rzeszowskiej przeżywały swoje święto w parafiach, w których żyją i posługują. Natomiast w przeddzień święta – w sobotę 1 lutego – bp Jan Wątroba odprawił w katedrze rzeszowskiej Mszę św., na którą zaproszono osoby życia konsekrowanego posługujące na terenie naszej diecezji. Zgromadzonych w katedrze przywitał ks. dr Stanisław Kamiński, wikariusz biskupi ds. życia konsekrowanego. Zaznaczył, że jest to szczególny dzień wdzięczności i modlitwy o nowe powołania do życia konsekrowanego.
W homilii bp Jan Wątroba, rozważając fragment perykopy ewangelicznej o uciszeniu burzy na jeziorze, przypomniał, że „Kościół często bywa porównywany do łodzi, która napotyka przeciwny wiatr, nabiera wody, prawie tonie. Uczniowie w obliczu niebezpieczeństwa tracą głowę. Mają wrażenie, że Pan o nich zapomniał”. Tymczasem „śpiący spokojnie podczas burzy Jezus jest obrazem człowieka, który ma pełne zaufanie do Boga. Warto szukać w sobie jakiegoś punktu, do którego nie dochodzą zewnętrzne burze. Tam, w swoim sanktuarium, położyć się obok Jezusa i próbować zasnąć z Nim”– podkreślił kaznodzieja.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Jednocześnie zachęcił osoby życia konsekrowanego do całkowitego zaufania Bogu i do odważnego dawania świadectwa. Zwracając się do zgromadzonych w katedrze sióstr i braci zakonnych, bp Wątroba wyraził swoją wdzięczność za ich codzienną służbę Bogu i ludziom, za świadectwo żywej wiary i bezinteresownej miłości we wszystkich formach duszpasterskiej działalności Kościoła w parafiach oraz diecezji. Na zakończenie Liturgii w imieniu osób konsekrowanych z diecezji rzeszowskiej słowo podziękowania wypowiedziała s. Olena Dremlyuga ze Zgromadzenia Panien Ofiarowania Najświętszej Maryi Panny (prezentki).
Dzień Życia Konsekrowanego ustanowił w 1997 r. Jan Paweł II, stwarzając w ten sposób okazję do głębszej refleksji nad darem życia poświęconego Bogu. Siostry i bracia zakonni, a także członkowie instytutów świeckich, stowarzyszeń życia apostolskiego, pustelnicy, dziewice i wdowy konsekrowane, podobnie jak Jezus w Świątyni Jerozolimskiej, ofiarowują swoje życie na wyłączną służbę Bogu. Osoby konsekrowane odnawiają w tym dniu swoje śluby, a w kościołach zbierane są ofiary na rzecz zakonów klauzurowych.
