Aby z każdym dniem życia stawać się coraz doskonalszą ikoną Chrystusa Przemienionego - apelował biskup tarnowski Andrzej Jeż podczas odpustu ku czci Chrystusa Przemienionego w Nowym Sączu. Od niedzieli gromadzi on rzesze pielgrzymów z diecezji tarnowskiej i nie tylko. „Droga ku przemianie w Chrystusie wiedzie nie tyle przez powolne wspinanie się ku szczytom doskonałości, co raczej ku głębiom poznania samych siebie” – powiedział bp Jeż.

Podczas głównego dnia odpustu ku czci Przemienienia Pańskiego, biskup wskazywał, że nasza metamorfoza w Chrystusie, przeobrażanie się na drodze nieustannego nawrócenia i uświęcenia, ma prowadzić do przemienienia naszej postaci; ma objawić, kim naprawdę jesteśmy — jako dzieci Boże.

Biskup przypomniał o odpowiedzialności przed Bogiem za dokonywane przez nas wybory oraz czyny, które nigdy nie są obojętne moralnie. „Człowiek niejako sam wydaje sąd o siebie. Gdy nie odnajduje swych czynów miłych Bogu, gdy ogarnia go przed Bogiem wstyd z powodu swego postępowania, sam dokonuje sądu nad samym sobą” – dodał.

Ordynariusz diecezji tarnowskiej podkreślił, że Bóg-Sędzia odsłania przed nami swoje oblicze, jako Ten, który daje szansę przemiany. Dodał też, że dopóki żyjemy mamy zawsze szansę nawrócenia, powrotu, naprawy popełnionych błędów.

„Przed Obliczem Przemienionego Chrystusa prosimy o cud Bożej miłości w naszym życiu. Pragniemy do końca naszych dni zachować w sobie ów niezwietrzały smak ewangelicznej soli. Sól chroni przed zepsuciem i jest także symbolem mądrości. Człowiek, który posiadł jej dar nabiera niejako szczególnego smaku: postrzega i pojmuje siebie, innych ludzi oraz otaczający go świat, tak jak widzi i rozumie je Bóg. W ten sposób dokonuje się ostateczna przemiana człowieka; ostateczna metamorfoza, która ujawnia ukryty w nim obraz samego Boga” – powiedział biskup tarnowski.

Cudowny obraz Chrystusa Przemienionego w sądeckiej bazylice pochodzi z XIV w., a jego powstanie wiąże się z oddziaływaniem w ikonografii motywu oblicza Chrystusa utrwalonego na chuście św. Weroniki. Prototypem tego obrazu była twarz Chrystusa na wizerunku przechowywanym w kościele Scala Santa na Lateranie w Rzymie. Ikona nowosądecka słynie łaskami od początku XVII w.